در برخي آبادي‌ها و روستاهاي ايران معمول و متداول است که براي شروع درو و چيدن گندم‌ها روز و ساعت خوشي تعيين مي‌کنند. زيرا اين روز ميمون را به فال نيک مي‌گيرند با اين نيت که همه کارگران با صحت و سلامتي درو را به پايان برسانند. در آخرين روز درو مقداري از گندم درون يک قطعه زمين که باقيمانده، يک نفر ابياتي را با صدايي خوش به صورت نوحه مي‌خواند و بقيه کارگران در حين درو کردن گندم در پايان هر بيت صلوات مي‌فرستند. نوحه‌خوان، اشعار را به نحوي مي‌خواند که با تمام شدن گندم اشعار هم به پايان برسد. به مناسبت پايان درو هر خانواده‌اي به تناسب وسع مالي خويش به تعدادي از همسايگان و نيازمندان طعامي مي‌دهد. اين طعام به نام جشن پايان درو گندم يا «صلوات نامه» معروف است که به منظور نيّت و شکرگزاري به درگاه خداوند و طلب خير و برکت و زيادي دسترنج و رفع خستگي کارگران ترتيب داده مي‌شود.

برخی از اشعار صلوات نامه که بیشتر فی البداهه است به شرح زير است:

خوش رحمتي است ياران              از قطره قطره باران

گوييم از دل و جان                        صلوات بر محمّد

گوييم دعاي سيد[1]                    خوانيم ثناي سيد

جانم فداي سيد                         صلوات بر محمّد

کون و مکان به نامت                    خلق جهان غلامت

خلق مي‌رسان سلامت               صلوات بر محمّد

براق آيد برايت                           جبرييل مدح و ثنايت

مکان گويد دعايت                       صلوات بر محمّد

بالاي عرش بامت                      قاب قوسين مقامت

تخت نورين به نامت                   صلوات بر محمّد

ما مصطفي نديديم                    نام خوشش شنيديم

دين او برگزيديم                        صلوات بر محمّد

علي کرد هم طعامت                حق داد به تو سلامت

وز بهر احترامت                        صلوات بر محمّد

بازگرديم به معراج                    از نور و حله و تاج

آدم به توست محتاج                 صلوات بر محمّد

عيسي که روح‌الله بود                هرچند مي‌کرد سجود

بر آن خداي معبود                    با آه و ناله فرمود

صل علی محمد                       صلوات بر محمّد

داغ از طوفان دنيا                      فرمود خداي بينا

ابراهيم در سومنات                   با آه و ناله و زار

فرمود خداي ستار                     محض حبيب ابرار

صل علی محمد                       صلوات بر محمّد

........

منبع: وبلاگ تخصصی فولکلور ایرانhttp://mkhalatbari.blogfa.com/

1- منظور از سيد در اينجا پيامبر(ص)مي‌باشد.