كتاب فرهنگ زبانزدهاي مشترك قوم لُر(بختياري، كهگيلويه و بوير احمد، لري و لكي) نوشته‌ي محقق ارجمند دكتر اردشير صالح‌پور و زينت صالح‌پور است. اين كتاب در سال ۱۳۸۵ توسط ناشر       (به نام مؤلف) در تهران در ۳۴۳ صفحه و با قيمت ۳۵۰۰ تومان به چاپ رسيده است. نويسندگان در اين كتاب پس از پيشگفتار، مطالبي درباره وجه تسميه لر، تقسيم لر به دو شعبه، نمودار تقسيم لرستان، نقشه اراضي لُر نشين، نقشه پراكندگي، لرها و در ادامه مطالبي نيز درباره موقعيت جغرافيايي استانهاي چهارمحال و بختياري، خوزستان، كهگيلويه و بويراحمد، لرستان، ايلام كه به نوعي مرتبط با موضوع كتاب است، آورده اند. نويسندگان در اين كتاب با مطرح نمودن ضرب‌المثل‌هاي رايج لري كه به نوعي بين قوم لر - در استان هاي نامبرده - مشترك است، سعي داشته‌اند به نوعي ضمن معرفي زبانردهاي مشترك در عناوين و موضوعات و مضامين مختلف و تطبيق آن‌ها با ضرب‌المثل‌هاي زبان فارسي، به معرفي ريشه اشتراك فرهنگي و پيوستگي اين قوم با وجود پراكندگي جغرافيايي در استان‌هاي مختلف، بپردازند؛ موضوعي كه در اين زمينه كمتر به آن توجه شده است، بنابراين اين كتاب، منبع مناسبي براي شناخت نمونه اي از فرهنگ و ادبيات مشترك قوم لر است.

مطالبي از اين كتاب «قوم لُر يكي از ديرپاترين اقوام ايراني است، گنجينه‌اي منحصر به فرد و مواريثي ارزشمند از زبانزدها(ضرب‌المثل‌ها) را در فرهنگ و كارنامه‌ فرهنگ خود نهفته دارد.

لُرها به عنوان يكي از اصيل‌ترين اقوام ايراني، نژاد و تبارشان به «پارس»ها مي‌رسد كه بي‌هيچ‌گونه تعلقات فرامرزي، همواره پاسدار اصالت‌ها و ارزش‌هاي فرهنگ كهن ايران زمين و نگهبان كيان و منزلت ايراني بوده‌اند.

اين قوم اصيل و بالنده با پشتوانه‌هاي غني فرهنگ حماسي در ازمنه‌ي مختلف تاريخي زخم‌ها و آسيب‌هاي بسياري بر پيكر و جانش رسيده كه خود حديث ويژه‌اي دارد»(ص 1 كتاب).